Mieszkańcom Warszawy udziela się entuzjazm towarzyszący pierwszym dniom Powstania. Fragment powstańczej kroniki filmowej pokazuje warszawiaków pomagających żołnierzom – budują razem z nimi barykady u zbiegu ul. Jasnej i Boduena. Wszyscy wierzą w polskie zwycięstwo, a dzieci z zapałem naśladują rodziców i sąsiadów. Dwóch chłopców niesie wyrwaną z chodnika betonową płytę, zbyt ciężką, aby któryś z nich uniósł ją sam. Ten w jasnej koszuli to Kazimierz Mikos „Bażant”, późniejszy łącznik Zgrupowania „Chrobry II”.